02 Bakireler Ayrılır Klandan

Züldar Begüme Otuzuncu Masallama

30a/:
Eyvallah Züla...
Kovalarsa sevda,
Aşk adamı kaçar arkasına bakmadan.
Ölüm kovalarsa teslim olur.
Göğsünde gül açar ölenin,
Ama aşk ehlinin döşü delirmişliğidir.
Herkesin içindeki mahpushane yakalar,
Bir gün kaçağı en kuytu yerde.
İsterim ki ölüm yakalasın kişiyi,
Ama sevdaları yakalamasın.
Ey Zül...
Fışkıran her hücrenden arzu ise bil ki daha yaşayacaksın. Bense senden de delişmenim. Bu yüzden arzum Karadeniz kesilir başıma her yağmurda. Ve yine kızar. Alır alır çalar başını kızların eteklerine. Etek bu hışırdar tezeneyi duyanda. Kızlara geçer denizin öfkesi. Bakireler ayrılır klandan. Sarışın kraliçe memelerini doğrar tek su verilmiş kılıcıyla. Saçlarını kırpar kör bir kama ile. Üzerine geldiğini düşünmüşse amazon taifesi İskit prenslerinin. Bir sanrıdır onlarınki. Çünkü her kuş kendi sesiyle öter. Dudular ayrı. Bu yüzden, 'Ailesinden intikam almaya karar vermiş her karışık kafa kopartılır,' diye yazar tarihler. Şehzade Korkut dahil. Günlerce başı yerde dolaşmaktansa, bir kez yıldızlara bakmak daha yücedir. Düşünceli bir şekilde yürümek zordur. Beyaz nokta sayısı azalır gide gide. Sen en iyisi mi gezip dur başıboş ve tavşanleyin. Ne yapacağını bir türlü bilemiyorsa, mektep kar etmez kişiye.
Ama şiir ilinin ölümsüz burcundasın sen ey Züldar.
Bilmezsin Zü can.
Başını kızların eteklerine çalan arzuyu,
Karadeniz kesilen ihtirası,
Kızlara geçen denizin öfkesini,
Ayrılır klandan bakireleri,
Memelerini doğrayan sarışın kraliçeyi,
Tek su verilmiş kılıçları,
Saçları kırpan kör bir kamayı,
Amazon taifesini ve İskit prenslerini...
Bilemezsin tüm bunlardaki gizemi.
Bilir misin yoksa aşktan sorumlu sultanı Züldar kız?
Ah hırsız!