(02) ADIYAMAN’dan geçer Nemrut dağının yolu,
Taşlıktır kısmen yolu, hem sağı, hem de solu.
Çıkmak için can atar, hem kızı, hem de dulu.
Doğdu mu güneş, sanki olur hayat okulu.
(02) ADIYAMAN’dan geçer, Menzil köyünün yolu.
Araçlar geçer hep insan, ihsan dolu dolu.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Güzel yorum, güzel betimleme, güzel anlatım. Hemşehrim tebrikler. (Aslen Besnili'yim. Tüm Adıyamanlılar hemşehrim değil, fakat bu şiiri yazan kalemi hemşehri görebilirim.) Ahmet Sandal
Kalemine sağlık kardeş.Adıyaman'ı bir güzel anlatmışsın.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta