Sorguladım geceyi şahsi karakolumda ve hışımla…
Yıldızsız karanlıklarda yaldızlı sümükler silerek,
Bir cenuba, bir şimale eğilerek…
Tanıktı ‘Ay’ “Vay! ” dedi takvim.
Güneş’i muştuladılar sevdaları sürmelenmiş aşıklar,
Gezegenler âleminin kavşağında bir kavim,
Tutuştular el ele günler ve doğru diyar-ı takvim…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla