01Son Şehrin Demircisi Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Kur örsünü kabirler rıhtımına
Demircisi son şehrin...
Çorak vahalarda uyuyor güvendiğin kahinler
Dağılmış şirazesi kutsal hıncının
Hurmaların ağustosu delirmiş
Deste deste devşirmede leylalar.
2/:
Son şehrin lanetli demircisi
Omzumu sunuyorum zorunlu
Son şehrin kase kase yoluna
Gözlerime yağıyor üfürdüğün kıvılcım
Kevser diye sunuyor doğurduğun leylalar
Düşmanımın acılı kasesini
Ve baldıranını satır satır tarihin
Kesiyor gırtlağını pişirdiğin kamalar
Erken seven deli dolu yüreğin
3/:
Hey son şehrin demircisi! ..
Farkında değil misin be gafil?
Buz üflüyor o uğursuz ve nârlı körüğün
Yuvarlanıyor dağdan hevenk hevenk ihanet
Aracı oluyor
Ölüme ve aşka
Yarısı şeffaf kara elçiler
Çağlar savruluyor kıvılcımlar yerine
Dövmeye durmuş kaderimi çekiçler
4/:
Son şehrin izanı kör demircisi!
Sevmenin müzmin sabıkasıdır
Omzumda taşıdığım
Harmanisini antik çağların
Soyunmuştum gri bir bulutta oysa
Oymuştum inat ile
Yaşam çeliğinden, kanımla su verdiğim bıçakla
Som granitten ölümün kenarını
Ne soylu damlalar
Ne de gözyaşı
Söndüremez bu son şehrin sevdalarını
5/:
Sen öyle san demirci
Neyleyelim öyle san!
Göz attı son kere yattığı yerden
Son kere duyuldu yılanın sesi
Hüsranımın zelzelesi boşandı
Buluştu musallada artı ve eksi
Sustu son şehrin izinsiz demircisi
Sustu ölüm soluyan uğursuz körük
Örs kırıldı
Çekiç düştü
Kapladı sevdamı kanlı tükürük...