1/:
Gündüze boya aktı kara donlu fırçadan
Güneşler bıçaklandı kirlendi ak güvercin
Cüceler kalktı şaha büzüldü küflü devler
Sirkeler umman oldu yamalı şişelerde
Sırtı kabuklu kibir büyüdükçe büyüdü
Kaf dağını eritip yürüdü zirveieverest'e
Çakmak geldi öfkemle bu şiiri ok gibi
Dünyalar gölge dolu
Ondan gayrı yok gibi.
2/:
Ağzımdan çıkan çığlık saplanırken göğsüme
Arşa yükselen kendim vurur granit dibe
Yüz on başlı yalnızlık tüterken yonga yonga
Paslı ömrün kandili bin bir günah gebe
Tetik düştüm cephede nişanladım kendimi
Kamusu eritsem de ispatlanamaz rüştüm
Çakmak geldi öfkemle bu şiiri ok gibi
Dünyalar gölge dolu
Ondan gayrı yok gibi.
3/:
Kesik başlı kalemler kan kaybeder habire
Mütevazı kaftanlar yenik düştü kibire
Devlet beklerken şansa yağlı cellatlar düştü
Kokuşmuş bedenlere karıncalar üşüştü
Yarıda söndü hamle boşluğa nokta düştü
Yuvarlandı kesikbaş kayboldu kabirinde
Çakmak geldi öfkemle bu şiiri ok gibi
Dünyalar gölge dolu
Ondan gayrı yok gibi.
Kayıt Tarihi : 9.3.2006 14:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!