1/a...
Aleykümselam orta yeri tutkumun.
Kara Alim...
Merdi Kıptim...
Celladım...
Yağmur değil sebebi sükunetin bu akşam.
Çaldığın kanlı rebab ortaçağı susturdu.
Senin de adın düştü beklenmedik zamanda
Sakin bir ceylanın vicdanına usulca.
Güneşten bir tel koptu
Kirpiğin dolandı darağacında
Bir sivas kilmine
Yatırdı seni ustan boylu boyunca…
***
O usta ki...
Şakakları ter ve kan.
Gönülcüğü canandır.
Rebab çalıp vicdanında
Ortaçağı susturandır.
1/b...
Aleykümselam orta yeri tutkumun.
Kara Alim...
Merdi Kıptim...
Celladım...
Bıldırcınlar gülümsedi bu akşam.
Turaçlar şaşkın… gecelerin ayakucu üşüdü.
Azgınlaştı sükunetin edilgen yüzü.
Bir avuç kordu cesaretin kanadı.
Ciğeri ağladı nazlı sevdanın.
Unutuldu Bostancı tarihinin öteki adı.
Aritmetik bile kör oldu o an Yedikule’de.
Bir Bozok bozlağına boylu boyunca
Yatırdı seni usulca ustan…
***
O usta ki...
Lacivert gözleri gökleyin,
Avuçları kocamandır,
Azrail’le hasbihal edip son anda,
Bozlakları susturandır...
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yozgat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/11/01olum-ustasinin-gunlugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!