Daha aymadan tay oldum ve şiire koşuverdim.
Karacoğlan’a verdim yârimden arta kalan plesantayı oy oy…
Uyanıp ateşli uykulardan destursuz ve zirek şiir ırlayarak,
Dökemeden sayıklamalarımı çul çuval üstüne,
“Bilmem şu feleğin bana kastı ne? ”
Özenle bembeyaz yapraklara…
Bir Pazar artığıydı poşetimdeki zaman sevdaları,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var