01Ne Zaman Konaksın Vaktime Zorro?

Durur da tam alnacında sevdanın,
Sönen lâmbalara püf der bir uzun saçlı Manç!
Şimdilerde yoldadır bilirim ki İbn-i Batuta,
Ayakkabılarıyla kuzu sarması ve sohbet ediyor yollar…
İnatlaş uysal aşklarla Ardahan’da,
Sen, hâlâ ayak seslerimi dinle ve zamansız işiteceklerini ara.
Azdavay ateşinde yananlarla kol kola ve burun buruna...
Karamazof kardeşlerin közünde ısınan bir Tolstoy ol,
Moskova’da küllenen ızgaraların beyaz etli somon prensi.
Ki her zadegan şimdi o ankanın soğmayan küllerinde,
Kardeş etini yer de, ketçapsız kıyametler uğunur üzerimizde,
Gıybeti haram bilerek uçar hava kuvvetlerinde ef on altılar…
Yanık türküler ben de saklı kalır her sortide,
Baş eğer samimi inanç,
Sönen lambalara püf der bir uzun saçlı Manç!
Ne zaman konaksasa imkan harici vaktime Zorro?
Torro ulan kamikazeler Torro!
***
Gönlüm seher yeli gibi Kıbrıs çıkarmasında ey pilot ağabey,
Kadavrik dallardan Kyoto kollarına buzdolabı gazları,
Sensizliğin akortuna ayar çekerken durur saatler,
Zelil bir ünle ziline dokunsalar gönlümün,
Uzaklaşır Fikret’in ‘Zangoç’ları aşiyan kupalarında,
Kardeşim Feyzullah selam ederim amma,
Adres defterimi kaybettim, Özür!
Bir fincan acı kahvenin telvesi arasında tüm küflü anımsaklarım,
Hatırını kırmasak Bohemya çınçınlarının, iyi olur da,
Hani hatırsızların ucuzluk pazarında esirler pazarlanır ya,
İşte o anda patlar sabun balonu,
Bir kutsalın ayaklarına dökülür inanç,
Sönen lambalara püf der bir uzun saçlı Manç!
Ne zaman konaksasa imkan dahili vaktime Zorro?
Torro ulan kemikzadeler Torro!
***