01Müsvettesiz Yaşam- ı Tastamami

Yani erbaba-ı şiir,
Adamlar yazmış,
Bilirim, zaten okumuş çocuklar hepsi,
Geri dönüşümsüz kutular içinde bir saki,
Yaşamıyor yırtık-pırtık ve de çatlak depremlerin ardında acul,
Mayasız hamurlar şarj etmiyor artık isli tandırlarında aşkın,
Islak-kuru ve de torbasız olur ya işte öyle bir şey…
Hayatı ıskalamadan ölüm ıskalanmazmış,
Geri tepmesiz fanus içinde yarılırmış kabaklar,
İzleyerek Yusuf’u ta Mısır’a kadar…
Dalgın nemli gözleriyle bir Zulu nihayeti karşımızdaki,
Suları ıslatamayan bir şair karalı bir koç gibi,
Sakalını susuz permatikle sıyırır Arnavutluk’ta,
Uykusunu bölemeden ayıktı oysa o tiran,
Islak-kuru ve de torbasız olur ya işte öyle bir şey…
Gecenin matemini nereye attın? Ay kız!
Jokersiz bir hayatı paylaşalım desem,
Densiz ve destursuz Kasımpaşa koridorlarında ha!
Eş durumundan Cennet’e yol izni isteyerek,
İzleyerek Yusuf’u ta Mısır’a kadar…
Peçete şairi derler peçeteye şiir yazana bu alemde,
Pimapenci şairlikten terfi eden ozana ya da,
Islak-kuru ve de torbasız olur ya işte öyle bir şey…
İzleyerek Yusuf’u ta Mısır’a kadar…
Zoru varmış aklından uzak bir şairin yakın şiirinde,
Cinler, periler ve de deliler diyarında bir Kücet yani…
Bir varmış ve bir yokmuşcasına darı dünyada…
Ya geride kalan bil cümle yalancılar,
Direndiler birlikte ve beraberce inatçı bir vezne tutunup,
Soylu atların yelelerinde iğreti süvariler olarak,
Güvercin sadeliğinde ya da tavus karmaşasınca,
Uçmadan yaşadılar hayatı kahırgam koridorlarda
Var sayın ki Kamil Koç ‘un koltuğunda…
***