01Karanlıklar Arasında Katakulli Avcısı

Aydınlığı yakalamak isterken düşeyazdı bir şair,
Karanlığa düş oldu son senaryosu Beyatlının,
En karalı haber oldu sade sudaki tirit ah nidem?
Hoşluğu yaşarken yüreğimde ve düşünürken düşümle ben
Ve ebem, “Etme evlat! ” demeden küs oluverdim sevgimle
Varlığıyla maddenin yakaladım hakikati erime noktasında,
Uyandırıldım kapı tıkırtısında bir melek yüzlü tasavvurun…
Kaçmaktı, uzaklaşmaktı oysa bana kurulan erek,
Sallan süpürt giderek,
Aydınlığı yakalamak isterken düşeyazdı bir şair,
Karanlığa düş oldu karalı haber oldu ah nidem?
Nefret tohumunu havanda dövdüm beni buluverdim aydınlıkta
Gül rengiyle goncanın açılımıyla gülünce
Hasretim lan karasevda nazargahı. Ama.. Bir daha asla
Kıyamet kopsa da, sen varsın ve bir tek.
Benim yanımda olmasan da… buradasın…
Oysa elim kir, izanım kir, mısralarım kir…
Aydınlığı yakalamak isterken düşeyazdı bir şair,
Karanlığa düş oldu, karalı haber oldu ah nidem?
Sen yalın halindesin ismin, ben ‘E’ haline geçerken daha
Halimden anlamayanı da anlarsın ya..
‘Can’ senin, ‘ser’ senin.. Yani bilirim ki en derin “sır” sana ait,
Yoluna yokuş mu desem fal senin… Denizde kefal senin…
Ben mi Araboğlu Muhyittin demesince bir kutlu fikir,
Aydınlığı yakalamak isterken düşeyazdı bir şair,
Karanlığa düş oldu karalı haber oldu ah nidem?
Bırakın bendenizi ey kahırgam mefailünler beni,
Bırakın gidem…
***