01Kalk Be Süvari Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Kalk süvari! ...
Beni de vur terkine...
***
Dağlar hıçkırıyor hasretimle bak
Hayalime haykırıyor ovalar
Analar öfke sağıyor ak süt yerine
Tarihe sancılı ve ağlamaklı bir kar yağıyor
Geleceğe tutulan ışıksa zifir…
Bir sütunda somutlaşan... Annem simya ağlıyor
Surların gözyaşları çiziyor çorakları
Ovalar ter, ovalar aç, bekliyor seni
Steplerse kir ve kan
Kalk süvari terkine beni de vur.
Veya otur, vur beni şakağımdan! ...
2/:
Yavuklum siyah yazma takmış başına,
Kalk süvari! Beni de vur terkine.
Baltalar kıtır kıtır bileylenmiş baksana
Testereler doğramada şiirin şahdamarını
Soframıza sürülen binlerce kirli tabaksa
Kanımızla salçalanmış yem say ki.
Kalk süvari...
Tanre tane konuş zamanın orta yerinden
“Dem bu dem.”
Demeden ya da dedirmeden
Yaylalar vurgun, kayalar sabırsız,
Şehirlerse kir ve kan
Bekliyor seni yıldızlardan yemliğin
Kalk suvari beni de vur
Beni de vur terkine
Ya da otur, vur beni şahdamarımdan! ...