1/:
Kalemini tam kalbinden vurdular
Deli şairin...
Dikip duvar dibine Ulucanlar'da.
Esmer şiirler boyuyor diye habire.
Sevda diye diye
Yar diye diye...
Amma değildi dizeler gerçekte esmer olan.
Gölgesi vurmuştu umudunun üstüne
Karşıya dizilen silahlı anıların.
2/:
Kalemini tam kalbinden vurdular
Deli şairin...
Güvercinler doğuruyor diye mısralar.
Çevirip önünü sevdanın meydan harbinde.
Sevda diye diye
Yar diye diye...
Alnının coğrafyasından kurşunladılar.
Yargısız ve acımasız
Bir infazdı yapılan
Issız rüzgarları bürünen ürkünç tepede.
3/:
Kalemini tam kalbinden vurdular
Deli şairin...
Gülistan eyledi kıtaları diyerek kadı.
Büzüldü üzerine taammüsü yarım kalan kalbinin.
Sevda diye diye
Yar diye diye...
Hüzün yağan güldesteler apansız.
Saatler ölüm sularına atmamıştı demiri.
Giymemişti daha kara kukuletasını,
Aşkın ve sevdakarın sinsi celladı
Kırmamıştı daha
Kalemini çatık kaşlı telaşe
Meçhul bir faildi işe karışan.
Kayıt Tarihi : 8.3.2006 16:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!