01İstinye Gecesinde Zifir Sintine

“Hişt hişt! ” dedi usulca biri…
Uyandırıldım çam ağaçlarının denize secdesiyle,
Ve gül dudaklarının kıvrıntısıyla gülümseyerek…
Saba makamının ulvi sedasını duyumsayarak…
Halka açıktır her hisse bizde,
Kuşları özgür iskelesinde İstinye’nin ki bu böyle biline,
İstanbul’u böylesine sevmemiştim diyemem,
Diyemem Hakkari’nin hakir görülüşünün nedenini.
Martıların çığlığı, karayollarının canavarlarını ezmeden
Bir cangıl orman… ki…
Deniz halıfleks gibi bu sabah reis. Hadi rast gele!
Uyandırıldım çam ağaçlarının denize secdesiyle
Saba makamının ulvi sedasını duyumsayarak…
Ekmek arası koku satıyorduya o öyküdeki akşamdan kalma balıkçılar
Pislik kokan ülkeye inat parfüm satıcıları kordon boyunda,
Sesler karıştı gün ağartısıyla motor tarrakalarına
Meşgale işte onlarınki de
Koşuşturmacanın bini bir para Sirkeci rıhtımında,
Yalan denilen gerçek dünyayı aldatırcasına bir at…
İstinye’de bir gece sabaha inat,
İstanbul’u böylesine yaşamamıştım sevdiğim ya sen?
Seviyorum bu şehri bile diyemeden daha
Ankara’nın gözünü sevdiğim kadar, bir sevda zamanı,
Daha binbir gece varken asıl sabaha,
Uyandırıldım çam ağaçlarının denize secdesiyle
Saba makamının ulvi sedasını duyumsayarak…
***