01Harami Hasatında Kozmira Kız

A/:
Kız Kozmira...
Ellerim harami harmanı bu gece yine.
Şiirse durmuş, buğulu bir pencerede
Sahte kalpler çiziyor,
Maviye bandıra bandıra,
Mevsimlik parmağıyla usuldan.
Yüzün bulanıp gitmiş
Ezgisiz bir karanlık kitabına.
Belki peşindeyim Kozmira Kız...
Belki de severim yalnız kendimi
Zamansız bir harami hasatına inat.
En olmaz bir zamanda eylülle basılırım
Umursamam, yaslanırım tavşan kanı çaylara
Belki peşindeyim şu an
Belki de sende, senden de çok derindeyim.
B/:
Kız Kozmira...
Bak bu gece derinden seğiriyor şehrin bedeni
Şiirse yorgun ve nefes nefese…
Kıstırılmış zavallıcık bir çıkmaz sevdaya ki...
Öylesine kaçkın yaldızlardan
Ve öylesine ihtiyar sanki.
Ellerimse sarmaşıp gitmiş
Rengi uçuk bir mavi günaha
Belki peşindeyim bende
Belki de Kız Kozmira...
Saçlarını örüyorum Sürmeli türkülerinin.
Karanlığın begleri boş durmuyor tabii ki
Begleroğlu beni görüyor kıtalar arkasından.
İnce ve uzun kurşunlara diziliyorum
Kitabın orta yerinde.
Haramiler çapulda, hasat eyliyorlar şiiri,
Şiirse umursamaz bir gizemli gezgin.
Yani kendi halinde…
Bense senleyim Kız Kozmira...