1/:
Anımsa ey gül kurusu Kezziban...
Sıyırıp kendimizi aşkın karargahında
Kabaralı kılıfından bir silah gibi.
Şiirin mefailünlü gezegeninde bulduktu...
Gül kurusu dizeler sıralayıp kirpiklerimize
Kendi kendimize mersiye dizip
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta