01Dılo Dılo Şiir Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Şiir bu,
Belli olmaz sağı solu…
Yanar bir pınar başında çırpınarak
Hüznüne karacaoğlan’ın
“yüce dağ başında
Yayılır taylar.” Der karacaoğlan
taylar ki
toynakları altın suyuna batmış
beyaza kesmiş kar misali
ve dürüm dürüm dürülen bir mekanda
alnının akıtması ışık serpmede
bense yaz ortasında çaresiz
sevdanın buzlarla sevişen zemherisine
savurmuşum şiirimin kefiyesini yellere karşı
“dılo dılo
Ya ben ağlamayım
Kimler ağlasın?
Dılo, dılo”
Deyin, ağalar kimler ağlasın?
2/:
Şiir bu,
Terk edilmez terk eder…
Yakar frengelinde bile zulm ile
Asri bir esir gibi başını karacaoğlan’ın
bir yapıdır kurulur bugün
yarın yıkılır apansız. Engel tanımaz
camgöbeği sırça zındanlar
“var mı benim gibi
emeği zaylar? ” Der karacaoğlan
Akasyalar çiçek açar
Şaşkın bir kahkûl ayında
Bense yıldızlar ortasında çaresiz
Uçurmuşum şiir kuşunu
Beyaz kıyametinde zemherinin
Aranırım bir bilinmez türküyü
dılo dılo
“şu garip gönlümü
kimler eğlesin?
dılo dılo”
deyin, ağalar kimler eğlesin?
3/:
Şiir bu,
Ateştir anası güneşin…
İcbar eder ısıtmaya buzları
Oysa donmuştur bir zirvede
Yüreği karacaoğlan’ın
elleri okşanacak kor arar
saçında zamansız bir fırtına kuşunun yuvası
“yüce dağ başında
dumanlar tüter.” Der karacaoğlan
Öter fırtına kuşu
Islık ıslığa üfürür öfkesini
Bense karanlık vadilerde çaresiz
Sele vermişim dize dize
Şiirimin kısık ve cılız sesini
“dılo dılo
ya ben ağlamayım
kimler ağlasın?
dılo dılo”
deyin, ağalar kimler ağlasın? ..
4/:
Şiir bu,
Kocaman bir marmaradır nokta üstünde…
Ya da bir damla sudur
Teyakkuz hâlinde bulutlardaki
O ki karacaoğlan’dır ağustosta buz keser
Yüreğindeki ise silme kor volkandır
Ünler: “ölüm en kolayı
Ayrılık beter.” Der karacaoğlan
Yeter artık karaca
Terket o bengisulu pınarı
Ve artık tepele bir uçtan uca Osmanelini
Ve tüm Frengistan’ı mahvet
bense Marmara’yı aranıyım
dile dile obruk yaylalarını
şiirimi veriyim yele
akayım kara cönügüne senin
“dılo dılo
Şu garip gönlümü”
Karacaoğlan eylesin bundan böyle
Dılo dılo ağalar...