01Cevriyeler Gül Ekti Şiiri - Ahmet Yozgat

1/a:
Gül ektim deste deste
Bir şubat sağnağında...
1/:
Ney çalan yaralarımın çayırlarına
Serptim sevdamın tohumlarını.
Denizler diz vurup anılarıma
Görkemli başını hüzne buladı
Ağladı ağladı
Şehir ve ıslak saçları nisanın
Boy ölçtü zamanın gülistanında
Gül ektim deste deste
Bir şubat sağnağında...
2/:
Bindim gecelerin göz pınarına
Susuz sevdaların rahvan atına umarsız.
Dolandı hayalimin ibrişim dizginleri
Arsız bir süvari gibi yalanlarına.
Ve kapıları tutan
Gerçeğin ayaklarına.
Akasyalar gergefin orta katında
Bademler çatlamada, zerdali tam çağında
Gül ektim deste
Bir nisan sağnağında...
3/:
Bindim vurgunların hüzünlü sağnağına
Her damlada yeniden çizdim vahdeti.
Can evimi doğradı mecnuni cenbiyeler
Cevriyeler badal kurdu
Altına bulutların
Dönen başım gibi burgulu
Ve ayaklar altındaki kinime inat
Sırlı koridorların cezbesine kapılıp
Yeşerip şubatleyin lügatımın bağında
Gül ektim deste deste
Bir temmuz sağnağında...