01Bir Tren Öyküsü Şiiri - Ahmet Yozgat

A/:
Bir tren kalkar uzak mı uzak
Bir tren kapkara
Tuzak bir tren uzaklıklara...
Aa/:
Bir trenin kalbim gibi hıncahınç içi
Yani yolcu dolu yüreği.
Öğlen mönüsünde böreği yağlı
Şehriye çorbası sulu bir trenin.
Tek kusuru yüzü gibi yüreği bile karalı
Yolcusu oralı trenin. Taa oralı...
B/:
Bir tren kalkar uzak
Bir tren ki kapkara
Ver elini Ankara...
Ba/:
Duruşu yüreğim gibi tedirgin bir trenin
Tonların gıcırtısıyla inlemede makası
Kafası ise çok dalgalı
Gözleri dalgın. Çünkü sürgün bir tren
Yani bahtı kapkara
Tren sürgün karla kaplı alanlara...
C/:
Bir tren kalkar uzak
Bir tren kara… takara... tukara...
Ca/:
Gamlı yürek taşımada bir tren benim gibi
Kargosu hasret. Ağlamaklı ve ılıman
Yani yaman bir trenin işi.
Gelişi sürûr bu demir atın. Gidişi hüzün...
Son güzün ortasında bir tren
Yaşar alımlı yazı
Tıpkı yüreğim gibi bir trenin
Eski, paslı ve kırık makası
Bu seferde kafası dalgın
Yani bahtı kapkara
Çünkü bir tren
Sürgün dağlar başındaki ağlamaklı bulutlara
Kurtalanlara. Ta Kurtalanlara...