01Bir Fener Arıyorum Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Bir
...Fener arıyor
......Gece on ikim
Tırmalıyor hatıramın yorgun yüzünü
Umudun dibini sulayan dinç karanlıklar
Son kervan ile taşıyor ağır yükünü
İz düşüyor geceye yağlı fıçılar
Kandillere damla damla
Ve arzuyla kanıyor ışıkların yekunu
Yosunlu ve tuzlu sırlarımı ısıtmak için.
Bir fener arıyor gece on ikim...
2/:
Bir
...Fener arıyor
......Gece on ikim
Yıldızlar yorganımı örtüyor sessizce
Suskunluğunu sel basıyor akşamın
Hece hece kırk bir düğüm atıyor
Yüreğime düşlerim ve şiirlerim.
Parmaklarım puslu portreleri dizmede
Sorarak, 'Bu kim? '
Elemlere bulanmış umudun urganına.
Bir fener arıyor gece on ikim...
3/:
Bir
...Fener arıyor
......Gece on ikim
Fikrimi öne iten sayısız aydan
Ve ışık dilenerek kör karanlıklardan.
İhtiyacın onulmaz ihtişamına kanıp.
Ve yalancı kandillere abanıp.
Yeşersin diye
Yitik umutları saplayarak
Ritmi bozuk ve karanlık bataklıklara.
Bir fener arıyor gece on ikim...
4/
Bir
...Fener arıyor
......Gece on ikim
Sönmede ey sevgili
Seni duyup yalpalayan kandiller
Ay ise öksüz, bir boy ötemde
Saplanıp çaresiz ışıksızlığa
Bayağı ve yalancı güneşlerse
Saklanacak yer aramada
Nah şurada o yıldız
O yıldız ki batıp ayaklarıma
Bir sahil kasabasının bahtsızlığında
Az ötede, çölü içen gür deniz
Yeşile banmada canı, gül kurusu yamaçlar
Tek tek oyulurken mazlum hendekler
Ölüme merhaba diyen o diyarda
Keşfini tamamlıyor beynim nihai
İçim ise kendi gücü ile aydınlanmada.
Bir fener buluyor gece on ikim...