01Bir Çengele Astım Acılarımı

1/:
Bir bendim o,
Ya da o idi bir ben içre...
Ne inerdi zirvelerden düzlüğe
Çıktığını gören yoktu... doruklardan ovalara.
Umudu sermayemdi... İçtiği cıgara aşkım.
Hayallerini yatırmıştı yeşil çuha üstünde bir kumara
Yani kahverengi hayata… Yaslamıştı alnını
O bencileyin mevsimin gözlerinde
Efsunlu... Ve doğurgan bir akşamüstü.
Bir bendi o...
Ya da o idi bir ben...
Bir kasap çengeline astı acılarını
Sancılarını bırakıp anıların köprü üstüne.
İbreti aleme...
2/:
Bir bendim o...
Bir de adıydı kehribar kulağına
Uzun... Anlamsız... Biteviye fısıldanan
Ve meraklı uçlarına kınalı parmaklarının.
Umudunun avı oldu bir akşam üstü
Çöktü zamana atılan köprüler zamansız
Ya da antik ve bakırdan bir tepsinin kenarına çöktü.
Rüyalarını yatırmıştı kumara...
Buram buram buruldu zülfü
İronik yaylasında elemin
Beklentisi dilim dilim azaldı
Turnaların bakırdan tırnağına takıp canını
Daldı hayalinin dışındaki mekanına karanlığın
Bir bendi o...
Ya da o idi bir ben...
Bir kasap çengeline astı acılarını
Acılarını bırakıp anıların köprü üstüne.
İbreti aleme...
3/:
Bir bendim o...
Bin dokuz yüz altmış,
Ya da altmış sekizdi belki de...
Bir derin iz başlangıcıydı orta yerde
Bendi belki o. Ya da o idi bir ben...
Gelimiyle güldürmüştü kıraç tarlayı
Ve şakakları kırağıya vurgun bir başı
Gidimi apansız ve acılı...
Zemheri misafirdi dağlarda daha
Çekip istikbali dar bir sofada kınından
Ya da sabrın sınırında kurulan dara
Kara bir el dokundu tarlada başaklara
Kancalı kartallara imrenirdi konuşanda
Ne inerdi bakır doruklardan aşağı
Çıktığını ise... Bir ben ve o…
Umutlarını yatırmıştı hayata
Bir kasap çengeline astı acılarını
Sancılarını bırakıp anıların köprü üstüne.
Bir bendi o,
Ya da o idi bir ben,
Veya yaslı bir kefen…
İbreti aleme...