01Ben Bir Delidolu Şairim

1/:
Ben bir deli şairim gül eken çöplüklere
Kimi zaman yaralı, bazen uzak bu kente
Baharları içerek, betondan kaselerle
Dört mevsimi doğrayıp kehribar tespihlere
Ben bir delidolu şairim
Gül eken çöplüklere.
2/:
Matemimi bulayıp cesedine keyfimin
Menteşeler mıhlayıp düşümün kapısına
Sapına gül çizip şövalye kılıncımın
Tefekkür küheylanıyla uzanıp eskilere
Ben bir delidolu şairim
Gül eken çöplüklere.
3/:
Hicret edip vitirle gecenin aç rahmine
Korkularım heybemde, dizgin kasıp şehrime
Canlılarla haşrolup insanlık yüreğinde
Cesetler dramında tutunup repliklere
Ben bir delidolu şairim
Gül eken çöplüklere.
4/:
Muştulu tezgahlarda muammalar dokuyup
Lebalep ufuklarla ölümsüzlük içerek
Geçerek özümden insanlık yararına
Çürük kefeni yırtıp sarınıp ipeklere
Ben bir delidolu şairim
Gül eken çöplükler.