01Ay Canom Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Yapayalnız yağmurlarla dost
Rüzgarlarla arkadaştın ay Cano...
Kahkülün düşerdi yaylalardan aşağı
Ya rüyamı yar başında tutardı sabırsız ellerin
Ya da düşürürdü mavzerlerin sabırsız tetiğini
Kahırlı dağlarında sızıltılı yaramın
Ve mahzun sahillerinde
Bata çıka sevdakar Marmara'nın
Ateş ederdin habire.
Ay can...
Hayıflanır şimdi kahverengi anılarım
Bakıp da galeriler içinden gerilere
Sen nere şimdi ve ben nere?
2/:
Sevgiliye küsen ulu dağlarla dost
bulanık hayallerle arkadaştın ay Cano...
Kehribardı dudağının kıyısına astığın gülüşün
Utangaç öpüş izi taşıyan yanakların hakikten
Sararmış, yılları üfüren sedefi dudakların
'Keşke,' derdin çoğu zaman nedense
Ya göçüp giden mülteci yıllarına yanardın
Ya da belleği uçmuş halaylara vururdun
Rüyalarda yorulmuş yüreğini habire
Kavrayıp bileğinden ulu dağların.
Ay can...
Şimdi kanar türkülerin yavru ağzı
Bakıp da uzak galerilerden gerilere
Sen nere şimdi ve ben nere?
3/:
Zifafların yorgunu simli hilal ile dost
Yeryüzünün yalnızlığı ile arkadaştın ay Cano...
Ne zaman girsen koynuna haftaların
Tırnakların kazısa yılların yaldızını
Bağrında koyun gözü gibi bakışan çiçek olsan
Bağrı yanık ve bahtı kurumuş yazgı tahtalarının
Ya beni yazardın mahpusun kaderine
Ya da ben, seni yüreğimin boş satırına
Ve aydınlık tenine şiirimin habire.
Ay can...
Her daim kanar şiirlerin yüreği dalıp da eskilere
Sen nere şimdi ve dünya nere?
4/:
Benim ile dost
Herkes ile arkadaştın ay cano
Şiirleyin huma kuşu gibi habire
Ben nere şimdi ve sen nere?