01Ama Asla(N) Assuvan Şiiri - Ahmet Yozgat

Ben de giderim bir gün diyarı Bozok'tan…
Ve heybemde en sessiz galaktik gemi…
Ve bir de seni kara yazmalı gelin…
***
Alamut’ta Hasanik sabahçasına,
Veya kalbimi dinliyorken hınzırcasına,
Farkında bile değil karıncalar deprem tarrakalarının,
Vallahi de şimdilerde uyku vakti Assuvan’da…
Ve sen de kara yazmalı gelin…
Eğilin bire çömezler, emr-i divaninin ayaklarına kadar eğilin!
***
Ben de giderim bir gün diyarı Hüccet’ten…
Vay be oysa hayat şimdi burada bir yerdeydi lan,
Belki de ivedi damgasıyla sığır poposu dağlamadaydık,
Kim bilir şimdilerde Assuvan’da sarmallı keten…
Her yandan oluk oluk akardı firavunvari aşk,
Ve mürekkebini henüz kurutmuş bir Kadeş antlaşması,
Kurutma kağıtsız damlatır ya bir zaliman-ı divit,
Yanim ki cansiperane nakışlar Mısır papirüs metinlerini,
Savunur mu bilmem kaçıncı sülaleden bir zorba,
Yani lan Haydar, var ya!
Seviyorum mürekkep balığını aslına bakarsan,
Ve seni (Allah’ıma) kara yazmalı gelin…
Eğilin bire çömezler, emr-i divaninin ayaklarına kadar eğilin!
***
Bu aralıkta öyle berduşum ki anasını satıyım,
Kırık kılıklı insanları Kolezyumda izliyor gözlerim,
Biliyorum ellerimde ya bugün gider,
Ya da ben de giderim bir gün diyarı Kücet’ten…
Ve seni seni kara yazmalı gelin…
Eğilin bire çömezler, emr-i divaninin ayaklarına kadar eğilin!
***
Siz de mi? Be!
Yani batık Atlantis’de mi?
Ve heybemde en kozmik sessiz gemi…
Amma arın damarına kadar inat basarım,
Armadam yol alanda asla inmem ben de o arenaya,
Ne anayasaya bağlıyım sirenler ummanında ne de tasaya,
Ve sana da kara yazmalı gelin…
Eğilin bire çömezler, emr-i divaninin ayaklarına kadar eğilin!
***
Ama bir gün ben de...
Ve heybemde en sessiz ve mutmain gemi…
Ve yani demem o ki heybemde en mutsuz gemi…
Var mı ötesi ulan? Ben ki geçmişim tırnaktan ve etten,
Ben de giderim bir gün diyarı Kücet’ten…
Ya kara yazmalı gelin?
Vakit devinme vaktidir, ardımdan siz de gelin…
Eğilin bire çömezler, emr-i divaninin ayaklarına kadar eğilin!
***