01Akar Çekerek Suyu Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Akıyordu Çekerek suyu
Gözlerimden ve kurşunî...
***
Mavzerine dayanmıştı şuh dağlar.
Kaçıncı doğuşuydu güneşin bilmezem.
Ama o ilk kez geliyordu dünyaya.
Önce bir parça Ehli Beyt’ten Seyyid koyduk azığına.
Sonra da çökelek en yeşilinden.
Akıyordu Çekerek suyu
Gözlerimizden ve kurşunî bir ren’gile...
***
Çekerek suyu o kadar azdı ki,
Ne varsa önüne çıkan,
Neşetertaş’ın bağlamasıyla ebrulî
Ve bir bozkır köçeğinin daracık kalçasıyla
Dönenerek mütemadiyen...
Sildi süpürdü milattan kalan vadiyi.
Sonra yutkundu, yutkundu, yutkundu...
Akıyordu ve kırmızıydı köpüklü.
***
Akıyordu Çekerek suyu...
Eski zaman hanları ürüyordu.
Yürüyordu küheylanlar zamanın sağrısında.
........Rahvan,
.................Tırıs tırıs
...........................Ve dörtnal...
Çıngılar sıçratarak toynaklarından.
Şaplak vurulmuş kısraklar ardına,
Suyunda yüzüyorlardı Çekerek’in
Ve tuzlu ve tozlu terlerinin...
2/:
Akıyordu su gözlerimizden ve kurşunî...
Amma da günlerdi bre göbeller...
Kağnıları uçuyordu Çekerek’in
Haydarpaşa, Kurtalan güzergahında.
Kaçıncı doğuşuydu hilâlin?
Ama o ilk kez doğuyordu.
***
Bir kulağına ezan taktı komşumuz Salim edem,
Öbürüne ince ve yanık ikamet ki altın elifli...
Keyifli bir aylı şafak ülkesindeydik.
Kader fermanı mum mum tütüyordu
Henüz basılmıştı kadim mührü belli ki.
Öyle azgın akıyordu ki Çekerek suyu,
Gözlerimizdeki kurşunî yaşlarla besleniyordu...
***
Kaçıncı açılışıydı kapağının?
Bilinmez Kelamı Kadim’in aylı şafak altında.
Ama o gül ve gülzar açıyordu ilk kez.
Banıyordu gözbebeklerinin ucunu turkuaz yeşiline,
Ve annesinin memesini azığına...
Sonra bir parşa Ehli Beyt’ten Şerif koyduk ağzına,
Çevrildik çevresine ve sevmeye durduk cümlemiz.
Akıyordu Çekerek suyu sakin ve usulgan
Gözlerimizde nem tükenmişti,
Ve kurşun mavzerlerimizde...