018 Gazel II Şiiri - Halil Şakir Taşçıoğlu

Aşk nedir hiç bilmezdim, öğrendim bivefâdan!
Gülmedim bir kez olsun, derdim cevr-ü cefâdan...

Yaşamaktan da zormuş meğer aşk denilen şey;
Bir kez de ben gülseydim, n'olurdu bir defâdan?

Felek, hasmın ben miyim, çek yakamdan elini!
Ben anlamam mı sanki; zevkten, zevk-ü sefâdan?

Nerde o eski demler, ne söz var, ne söz tutan?
Şimdilerde eser yok zinhar ahde vefâdan?

Yandım da çıra gibi, derde dermân ararım;
Sevenler vazgeçer mi derd-i aşka şifâdan?

Şaşkın ördekler gibi arka arka yüzerim;
Daha ne beklersin ki, bu akılsız kafadan?

Karaman-2014/06

TDK:

bivefâ: sevgisine bağlı olmayan, vefasız...
cevr-ü cefâ: haksızlık, eziyet, sıkıntı, zulüm...
zevk-ü sefâ: mesut bir hayat sürmek, eğlenme, eğlence...
ahde vefâ: sözünde durma, sözünü yerine getirme...
derd-i aşka şifâ: aşk derdine derman...