Kapandı ruhumun, ebedi aşk penceresi
Dar geliyor, dünya kadar geniş kafesi
Can yüreğimin bitti, o sıcacık nefesi
Geldi kalbe bozulacak hazan mevsimi
Yine garip kaldı, gönül tahtım olan eş
Battı ruhumdan, sanki o nurani güneş
Yakıyor kalbimi ruhumu, kor gibi ateş
Gönül mevsiminin kışımı söyle kardeş?
Sevgiyi yaratan Allah’a, son sözüm
Yaş akıtıyor yağmur gibi gözüm
Kavuşmadan gülemez artık yüzüm
Bozulmuş bostana döndü, aşk özüm
Yaralandı vicdanım, oldu lime lime
Doğmayınca ebediyet güneşi kalbime
Kavuşmadan sonsuzluk sevgilime
Kurumuş gazeller bile üzülür halime
Sevgi bahçesinin çiçeği gönlüm
Yetiştirir artık güller sayısınca ölüm
Defnetmekle geçer gayrı her günüm
Bozulmuş bağlara döndü, gündüzüm
Borborunbekir
Bekir ÖzcanKayıt Tarihi : 24.10.2013 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın ÖZCAN
Aşkı, sevdayı ve hasretliği anlatan sade bir anlatım, vurgular yerli yerinde vurgulanmış, yürekten gelen sesleniş dizeleriyle güzel ve anlamlı bir çalışma olmuş........Emeğinize, yüreğinize sağlık......Başarınız daim, kaleminiz tükenmez olsun....
Selam saygı şiire ve şairedir....
Ebediyen, yeter ki benim olsun
Geçmesin zaman gayrı, dursun
Kalp ruh akıl, daim huzur bulsun
ne güzel sadık bir aşığın dizeleri.. ve gerçekleri keşfetmiş bilge bir kişiliğin sözleri ..tebriklerimle..
TÜM YORUMLAR (5)