01 Yıldızlara Yakın Duran Tunguzlar

1/:
Tayf’a keser tecahülünü aşık adamın,
Yıldızlara yakın duran Tunguzlar.
***
Ne tebellüştür ki şu aşkın işi,
Musallat olur asırlardır uyuklayan tembel kalblere.
Nedense biber olup acıtır,
Necef ilinin sakin sahibinin ipincecik dilini,
Yıldızların yakında yere ağacağını tebşir eden şişi,
En yumuşak karına sokar.
Artık işte yıldız,
İşte Tunguz,
İşte sen (ya da ben) ...
***
Bir Tunguz beyi verdi bana bu haberi,
Tandırında yanan ateşe attığı iç yağının dumanına bakarak.
Yakarak gözlerinde aşka dair bir burcunu semanın,
Aynanın şavkı vurdu bir ışıktan sırat gibi,
Arkamda bıraktığım son aşkıma akarak...
1/:
Tayfa keser bilip de bilmez göründüğü yaşadıklarını aşık adamın,
Yıldızlara yakın duran Tunguzlar...
***
Ayaz diye bir zaman kuşunun,
Her hücrede kanat çırptığı vilayettir ki burası,
Bu yüzden buz ağlar kahinlere dua eden yolcular.
Yani ışığın ve aşkın tebessümüdür süsen çiçekleri yollarda,
Eğer yolculuk aşkın ve hüznün diyarınaysa,
Düz yazılar koynunda secisin var say, (ya da sayayım)
Veya şiirin rahminde kafiyeli konuk...
Bu yüzden, ey terkimdeki buz ve saf sinirden oluşan suskun yoldaşım,
Burada, ancak sana buzlu şerbet tortusu sevdanın sekte hali,
Bana da ölümsüz kök hücresi kalır o eski sabıkamın.
1/:
Tayfa keser seni ve tüm bilip de unuttuklarını aşık adamın,
Yıldızlara yakın duran Tunguzlar.
***
Eyvah! Zavallı yaprak boynuzlu ren geyikleri,
Bilin ki sizin yorgun vurgununuz benimle aynı enlemden,
Bu yüzden oturup şiir yazmışımdır en boynuzlu beyinize,
Kaderdaşlığımızın nişanesi olarak diyarı Horasan’da.
Bilseniz de bilmeseniz de senkronize anlardır tüm yaşadıklarımız,
Yani hepi topu iki köşeli bir yıldızı sevmemizdendir,
Sevda ise ruhumuzun zebun olmuş diyarı sayın ki,
Mağmur olamamış Tunguzlar vilayetinde.