01 Yada Taşındaki Kut Şiiri - Ahmet Yozgat

İnanın,
Boş iş değildir insan dediğin!
Taşın gediğine konan elzem bir parça,
Murassa bir kılıcın kabzasında hakik haceri,
İri bir sorguç elması sultanın sarığında,
“Yada taşı”ndaki kut…
Kutsal harp dağı Uhut!
*
İnanın bana,
Yabana atılan sözü kurt kapar,
Balık bilmezse uyanık bilir karın doyuracak aşı,
Her taşı bir başka taş destekler sağ cenahındam,
Ömür dönümümde savrulması hoş değildir derler insanın,
O da, adamına göre çeşit çeşittir,
Bakarsın bir nevi kazanımdır her kasnak dönüşü,
Keskin ışıklar virajının hızla alınıyor olması,
Belki de iri bir sorguç elması,
“Yada taşı”ndaki kut…
Kutsal harp dağı Uhut!
*
İnanın,
Kınalı parmakla çizilen ışk ise,
Humanist resimlerinin fonu turkuvaza evrilir,
Son resimdeki belki de sonuncu gılmandır yanana su veren,
Su da insanı denizlerin zehrinden kurtaran iksir,
İbn-ül Kesir’dir kimyada ahkam kesen,
Otri’den sadr’olur alkımın hası,
Her resimde iri bir sorguç elması,
“Yada taşı”ndaki kut…
Kutsal harp dağı Uhut!
Evet, böyle böyle yazılır tarihi insin,
Kitabın orta yerinden formül-ü kimya akar,
Derken, sonuncu dızman doğrulur yaşadığı zehirden,
Ya da narında cehennemin güller açar ya.
İbrahim’in Harran’ı budur işte.
Her işte bir insani yan,
Her işte bir kutsal işve…
*
İnanın,
Boş iş değildir insan dediğin!
Taşın gediğine konan elzem bir parça,
Süleyman yüzüğünün kaşındaki hakik haceri…
Olur ya, bazen de nevri döner ekvator parelelinde,
Bozar, kırar, döker ve paramparçalar ya,
O an bir kez daha uğrar o pembe tren kampanalarla,
Güllerin ve insanlığın ıtır kokulu Isfahanına soluk soluğa,
Bir anda kentin ikircikli sakinlerine tedirgin bakışlar düşer,
O trenin adımları ardındaki toprakta iz olmak,
Yarin yüreğinde cız olmak bizlere miras parçası…
Her resimde iri bir sorguç elması,
“Yada taşı”ndaki kut…
Kutsal harp dağı Uhut!
*