01 Vurmayın Cemâl’imi Kahpeler

1/:
Hüzünlü gül düştü düşlerime,
Nisanın on beşinde sevdamın...
***
Doruğu gönendi Kaf dağımın masalda.
Sermayesi sevda olan pınarlar
Harladı rüyamın tarlalarına.
Sümbüller musallada demet demet ağladı...
Turaçlar uçtular telek-tefek kabiristanda
Çiğ düştü hüznümün çorak yurduna
İstikbalin düşlerine gül düştü...
***
Belki gül değildi gelinler,
Düşen sümbül döşlü Cemâl’di...
Vurulansa turaçlar diyarı Ürgüp
Mavzerdeki el zemheride buz...
Yürek kaskatı,
Dudaklar susuz Deşti Kebir’di sayın ki
Ya da, “Seçemedim sekişinden kıratı.”
2/:
Yani sayın ki gelinler,
“Arpa ektim biçemedim.”
Kan bürüdü düşümün yeşil yüzünü.
Gelinler ağıda durdu, yüreğim onlarla bile
Vurulan sümbül döşü Cemâl’in.
Kavrulansa turaçlar yurdu Ürgüp...
Vallah, “Seçemedim sekişinden kıratı.”
Tetiği ısıran zulümkar parmak
Ağustosta harlı nâr
Yürek mi? ... Onu sormayın gelinler
Bileğim gibi kaskatı
Yani, “Seçemedim sekişinden kıratı.”