01 Su ve Poşu ve Leylane Şiiri - Ahmet Y ...

1/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Bir kervan nara atar,
Çöllerde ve üç beş kalibrelik kumlar azdığında.
Beni bulman için o naraya tutunurum işte,
Zamanın su yolu Leylane...
2/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Sevdanın harlı derununda bir yol açılır,
Düşte ve hayalde gerçek aranır,
Aşkı yeden atlılar izini sürer yaşamın,
Zaman bir mengene olur yaşamın marangozhanesinde,
Onurumu yitirdiğim kuyuların dibinde,
Bir parça yağmur aranırım,
İstikbalin su yolu Leylane...
3/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Poşumun utangaç ucunun taa,
Bidayet bulutuna banması,
Damlaya özleminin yansımasıdır Leylane...
Kumullarda ıslanması aşk aranan ellerimin
Mersiyeyi Baki’de bir konudur aslında.
Su ve poşu Leylane
Panspermik yaşamın ilk hücresi,
Ya da aşkın külhanında sıkışan akrebin,
Kendi kuruğuna sokulmasının.
Ezeli bir sır olur kalır yüreğimdeki,
Ak noktası gizli sevdası Leylane...
4/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Işık nazlı bir kızdır ve küser ışk’ın erbabına,
Döner karanlık ardını ay,
Döner yüreğimdeki değirmenin hüsbanı:
“L...”
“Le...”
“Ley...”
Bir uğur hattıdır “Ley...” yüreğimden beynime.
Bu yüzden bana koynunda yıldırımlar saklı
Kaderi kurak yağmurlarla sevişmek düşer.
Sen ey “Leyl”
Upuzak ve kahverengi bir gecede sırsın
Parlament bir haritada coğrafi bir ışıksın say ki
Avrik çevren ve şakağında kirliyan saçarak dönen
Yani hüsbanik bir “leyla”sın
Döşüne kurulu yurtların yıldıza keser
Ve tüm saklı rüzgarlar eser adın üstüne:
“Leylannn...”
Ey “Leylaneeeeee...”
Yüz çevirir aşk ehli ve sabaha küser
Bana kıskançlık hüznünün kızkardeşi
Ve ona bağlı elemli gecelerin yarısı düşer...
Geceleri sevişim bundandır ey Leylane
Aslında su ve poşumun zifafıdır sevdiğim...