01 Şeykhoglu Satılmış Aga

O ezeli kafiye ki,
Kekitmiştir temreni Karaca bir oğlandan,
Koca Türkmen Yunus babadan sektirmiş ciridini,
Öfkesini rahminde saklayarak bize kadar getirmiş.
Bu yüzden sinsice yaklaşır ovaya o at,
Eğer usta bir seyis olup kollayamazsak arkadan,
“Dan dan dan…”
Ve hey Arpaciyan aman! Arkayı versene dağa,
Sizlere ömür şiir,
Ve sizlere ömür Şeyhoğlu Satılmış Ağa…
***
Uzun sazın kısası, şiirse alın size,
Bin bir memeli ana:
“Dünyaya geldiğim anda,
Yürüdüm aynı zemanda,
İki kapılı bir handa,
Gider oldum gündüz gece…”
***
Şiire dibace:
Ben de bir Dedefakılıyım kendi halımda…
Karaca bir oğlan kolan bıyıklı ve dembeden dayım olurdu,
Nazım’sa emmimdi Kilis’te kaçak yolunda.
Rahmetli anamla merhametli babam,
Fi tarihinde bir sefer, yanılmıyorsam;
Uğramışlardı şu bizim Maraş iline,
Bu yüzden gözlerimle Necib’in gözlerine benzerim,
Yani kısacası Sümmani dayım…
(Ha bu arada unutmadan söyleyeyim; önümüzdeki seçimde köyümde muhtarlığa adayım. Oylarınızı bekliyorum. Zor iş be insanlarla uğraşmak. Vallaha yani! Daha şimdiden, yürümeyi unuttum; dokuz aylık bebe gibi emekliyorum. İşte, şiir bu; dibace de bu kadar. Vesselam be ağalar!)
***