01 Sen Ol Kimsem Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Hey gidi…
O yalanları…
Bir ben, bir de türkülerin karaca beyi…
Gülerken unutmadınsa ağladığım anları,
Kalanları gerimde bir yere gömer giderim.
Değil mi ki beni soyan hırsız kendi duygumdur,
Önerim; duygumun zamansız sünnetidir.
O anlarda anlı, şanlıydım a Sürmelim,
Ben de bir zamanın Karac'oğlanıydım ya hani,
Yani yitik bir ulusun dilinden şiirler yazmıştım ya sana,
En sona Ferhatleyin nakaratlar düşerek inatla.
Bir kıratla soluk soluğa,
Ve tarçıni kar olur kepek kepek yağardım,
Kutuptu o, bir buz kopardı buzul dağlarından,
Ayaklarından şarap içerdi masalların ibis kuşları…
Huşuları batıni,
Duruşları felsefik olurdu irenelerin.
Buzlu camları temizleyen ellerin de üşürdü mutlaka,
Üşürlerdi, sencileyin kabalak başlı aşk gılmanları,
Onları bir nefesi güçlü ruhban alırdı.
Bana kalırdı haramilerin şahmaran başı,
Savaşı kaybeder de,
Aşkı kazanırdım.
***
İnanırdım,
Bir gün sende gidecektin türkülerine Sürmeli Beyim,
Mavimtırak şiirler bulaş bulaş olacaktır ellerinde,
Bense ılgıt ılgıt, bir altın kafes dışında,
Belki de bir acar serçe olacaktım alazlı gözlerinde,
Güneş batacaktı zamanın akşamüstü burcunda,
Kız suretli bir yıldız doğacaktı sahte bir sarılıkla irisimden,
Bir sıcaklık geçecekti sessizce aşk ve kinin aralığından,
Ben geçecektim ya yanından,
Duymayacaktın,
Duyacaktın da, belki berduşluğuma verecek,
De uymayacaktın.
2/:
Ağacaktı gözümden mavi bulut,
Bunalmış yalnızlıklarda bir kahırlı türkü daha doğacaktı,
Ne olacak sanki?
Kanımca herkese yetecekti bu sarmal aşkların ahı,
Sabahı akşama bağlayan ara kadar bir kampana,
Döne döne bir o yana,
Bir bereketli harmanlardan yana,
Başaklar doğuracaktı ağırceza hakimi iki parmak arası.
Bil ki, bir ıssız sevgi daha vardır her gecenin döşünde,
Ve gökkuşağına dalıp giden birisi daha,
Siyaha ve beyaza bağlanırdı da unuturdu katiyetle,
Usturuplu yangınlardan arta kalan enkazı.
Değil mi ki kırların çiçekleri de ölüydü,
Görülürdü o zaman Sürmeli Bey, hayalleri aynada.
Kamber oğlan burada,
Yani Aslı kız…
Ve yanıbaşında zavallı şahsım…
Yani senin dışında kalan her şey uzak bir ülkedeydi şimdi,
Ağıt yaka yaka turaçlar geçerdi o ülkeden,
Bu yüzden be Karac'oğlan biraderim,
Senin de gözlerini silen akşamların derdi büyüktür,
Biliyorum ki her daim her şeyden biraz sıkılacaktın,
Yani yabancı bir diyardaydın, el hak!
Yasak bir kentin kıyıcığında serçeler gibi bensiz,
İnadına yabancı ve sonuna kadar kimsesiz,
Ve kadersiz Sürmeli Bey,
Şey…
Diyeceğim o olurdu ki kalbimin seyyaresi,
Sen olurdun bensizliğin kimsesi…
***