01 Satılmış’ı Sattılar Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Sitemlerle öpüştü kumları sahillerin
Bulutlar cahil ve korkak bir eda ile gülümsedi.
Simli yorganının kıyısından utangaç
Şehir, esrik denizlerdeki çürük teknede sarhoş
Gaflet dokuyordu varoşların tezgahı
Yarım tiner kokuyordu damarım benim ise...
***
Öte yanı kandı…
Satılmış’ı sattılar en arka çıkmazda.
Adım adım karardı arka sokaklar,
Beyoğlu yandı,
Acıyla nikahlandı yüksek kaldırım...
2/:
Uhu’landı sıkıca hayat ölüme
Lime lime ayrıldı mimarisi kaderin
Tuzlu telveyi döktüler dudaklarına onun
Ve erdemi içen kansız yolların taşlı aralığına.
Geceler çatılmış kaşlarıyla düşüyordu ardına
Gündüzün kovaladığı gri hüzünlerin.
Sindi çıplak yarasa gibi geceye yüksek kaldırım
Neonların gamalı nabzı hopladı
Kent neşelendi, çok mutlu sandı evlatlarını
Ama aldandı…
Satılmış’ı sattılar Dolapdere’de,
Karaköy yandı,
Ölümle sevişti Pera’nın vandalları...