01 Nurlar Çiçekleniyor Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Boşanıyor ırmaklar nurlar çiçekleniyor
Cengaverler bürünüp seferin heyecanını,
Herkes kendi canını kavrayıp yularından,
Sanki ulu pazara, iştahla pey sürüyor,
2/:
Kanını çağırıyor toprak yoğurduğu çocuğun
Çöl dürülüyor kat be kat, hurma kendi derdinde
Düzeliyor kıvrımlar sonsuzluk evreninde
Sefer eyliyor maveraya her yürek
Neredesin ey Mekke, Mekke diyerek
3/:
Bedirdeki yaralar hala gün gibi,
Uhut, tüm hüznüyle gülen taze gül gibi,
Penceresi aralık umuttaki elemin,
Devemin her izinde bir öykü saklı,
Kırk ayaklı kum çölü sarılırken kademi resulüme,
Her bölüme bir an düşer siretteki kalemin.
Hedefler demet demet
Mekke ise deste gül gibi,
Kırk kuyular başında olsa da insan,
Her can, vuruyor köse; kafeste bülbül gibi…
Kavruluyor hasretle şimdi binlerce yangın yürek,
Neredesin?
Ey Mekke, Mekke diyerek
4/:
Nurdan şerareler kavuruyor kumları
Küheylanlar kişniyor ateşten ezgilerle
Beyazlıklar uçuyor dizgininde atların
Şahlanıyor semaya sevdalı yürek
Neredesin ey Mekke, Mekke diyerek
5/:
Türküler kalkan gürzler gülümsüyorlar
Haykırıyor zülfikar aşkını harbin
Zamana vuruyor damgasını her yürek
Neredesin ey Mekke, Mekke diyerek
6/:
Bu uçuş sonsuza aç bu koşu son diyara
Şehrin akıyor kiri kumların kirpiklerine
Sarılıyor nebinin müjdesine her yürek
Neredesin ey Mekke, Mekke diyerek...
***