01 Kısa Pantolon Giyerdim Yaz Kış

ben de bir beyoğluydum,
yoksul diyarların birinde kendi başıma.
tam kırk batman tuz yetmezdi bir günde,
sürekteki avcım ile kafesteki kuşuma...
***
aslanlar da suya inerdi,
yelelerini savurarak kem kaderin kuyularına.
ketendi benim anılarım suyu görünce çekerdi,
bu yüzden kısa pantolon giyerdim yaz kış.
başlığım turna telliydi sıradan zamanlarda,
turaçlar arasında saygıyla okunurdu esamem,
bıldırcınlar diyarında bir şahmarandım.
demem o ki ağalar,
çok iyi tanırdı beni şu dağlar...
***
ben de bir garip şairdim,
kendi hüzünlü şiirimde.
tam kırk batman imge yetmez idi tek günümde,
acılı beyitlerimi örmeye ve elemli dizelerimde üryan gezinmeye...
***
sevdalıysan eğer yüreğim, derdim her sabah,
güneş daha çavmadan eş’arın fidelikleri üstüne...
kendi şiirini yazmalısın kulak arkanana,
ve bir boynu bükük karanfil gibi kurban olmalısın.
yok, karaevdalıysan eğer ey yüreğim,
kendi mezarını kazmalısın ayak ucuna.
uzak düşmek sevgiliye,
dağda kurtlara da zulümdür,
kabirde solucanlara da...
bilmez misin ki ey yüreğim?
sevdalı adamı parçalamaz dağın kurtları,
solucanlar kemiremez seven yüreği,
şiiri ise, bin yıllık savaşlarda bile
kesemez zalimanın ala kanlı kılıçları...
***
ben de bir garip feylesoftum,
kendi yoksul beynimde.
tam kırk batman sav üretirdim bir günde,
öksüz ekolüm ve yetim düşüncelerimde...
***
ey kafası estikçe fikir üreten aristoteles,
olabilirsin sen de bir günahsızın kalbine kurşun sıkan,
boş kemerini göstermen iki de bir,
göstermez alet taşımadığını,
çünkü günahsızı ya yuvarlak gözler vurur,
ya da sivri sözler...
çünkü unutmadı insanlık henüz,
zatınızın iskender’e kılavuzluk yaptığını kafiristan’da...