01 Kiri ve İhaneti Süpürür Ağıtçılar

1/:
Dayanamam artık ben de bu deli rüzgara…
Vurgunluğumuzun çalar bitim saati,
Say ki sevdalıyız ve bilmeliyiz aynımıza düşen bulanık sisi,
Çağıl çağıl türküler söylemeliyiz yol çatlarında.
Atlılarla halleşerek yorgun düşer sevdalı işaretler…
Şakaklarımızdan akansa ne terdir,
Ne de gelincik renkli kandır terkilerinde günlerin…
Sevdalardan arta kalan yangındır belki,
Bir nevbahar seliyiz dedik ya,
Şimdi biz öksüz derelerde,
Bu şiir ol nedenle hissimizi etmez ifade,
Bitmez daha bir bin yıl o yarım türkü…
2/:
Dayanamam artık ben de bu deli rüzgara…
Buralarda bir zamandı cönk bereketi,
Kim bilir şimdi nerededir yaslı sayfalar?
Bu ben miyim aynaya düşen ciğer paresi?
Ya da kimdir kırık kalemiyle halleşen mecnun?
Nedendir narın kızarması temmuz ortası?
Ve bu kadar mı dardır yeri oynak atların,
Ve yok mudur bunun bir hal çaresi?
***
Çılgınlık da bir neden taşır dağarcığında.
Oysa çıldırmışlığım mazereti bulunmaz çölde ve kum arasında,
Böyle gazellerde olur ne olursa hançerelere,
Dehşetengiz zamanlarda doğranmak sevdalara.
Ve vurgunluğumuzun çalar bitim saati,
Durur kalbimizin devinimi ansızın,
Mecnuna yakın bir gelincik bölgesinde,
Yani donar kan zalim bir buz denizinde…
3/:
Dayanamam artık ben de bu deli rüzgara…
Derdimize derman aranır bir bilge çadır beyi,
Ancak hiçbir ilaç kâr etmez yarsız aşka,
Yetişkin bir erak ağacında dal dal olur,
Kiri ve ihaneti süpüren ağıtçılar…
Bilinmez ki ne olur zamanın mavi kıstağında,
Ayaz içip esriyen dağ gecelerinde…
Ebabil sürüsü vurgun uçuşunu son kez uzatır,
Ve üstümüzde ak şafak vakti bir kızılca gün doğar,
Durur aşkımızın devinimi ansızın,
İhanete yakın bir kızılcık tarlasında…
4/:
Dayanamam artık ben de bu deli rüzgara…
Kına gecesi olur ne olursa gelin eline,
Uçuşunca ağustosta gizem kuşu, tel düşer ve çöle iz olur,
Bilemeyiz ne olur cinayetten sonrası,
Yetişkin bir sevda vilayetinde yol yol olur,
Kiri ve ihaneti süpüren karlı doruklar,
Aşk biter,
Taze mezarlar dümdüz olur,
Yedi yolun çatında…