Bir afeti turnayı andırır gözü
Bakanı diplere daldırır gözü
Bir baksa meftaya kaldırır gözü
Bağrımda bir oktur kara gözlerin
Pervane dolanıp kaldım izinde
Yar olaydı başım senin dizinde
Sanki melek gördüm o nur yüzünde
Götürdü beni can kara gözlerin
Bu sevda başımda ateştir hardır
Gayri dünya bana onsuz çok dardır
Başıma yağan dolu ile kardır
Ben bende dondurdu kara gözlerin
Derinine düşüp boğulup kaldım
Bilmedigim zevke orada daldım
Hemi ağladım yar hemide güldüm
Beni derde saldı kara gözlerin
Ne depremler gördüm niçe volkanlar
O göze bakınca yanıyor canlar
Gercekten sevenler elbette anlar
Gözden yaş döktürür kara gözlerin
Yaşari mubtela gözü karaya
Dilerim ayrılık girmez araya
Layıksın ceylanım köşke saraya
Bana ot söktürür kara gözlerin
Yaşar Gürlek 07.11.2010
Rotterdam HOLLANDA
Kayıt Tarihi : 7.11.2010 04:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!