01 İnisiyeler Aşk Tapınağından Çıkar

1/:
Bildiğinize benzemiyordu burada sevda,
Eski tadlar eskimiş,
Ve atılmıştı Burbon mahzenlerine.
Ne ve nasıl yapacağımızı düşünüyorduk,
Planı yüreğimizdeki aşk piramidini.
Koynumuzda bir münzevi keşiş,
Ölüm orucundaydık...
2/:
Nihayeti,
İntikam loncasına kayıtlı bir yıkıcıydı karşımızdaki.
Ve efsunlu yapının kenarındaydı bir azgın sfenks.
O sırada beklenmedik gelişmeler oluyor,
Yani genç bir inisiye çıkıyordu aşk tapınağından.
Ve deveci ile kervan başının yanına geliyordu,
Beyninde ise birkaç ciltlik kozmik düşüncesi.
Koynumuzda bir münzevi keşişi şikayet için,
Bildiğimize benzemiyordu burada sevda...
3/:
Gözleri,
Islak bir ışıltı içinde oluyordu,
Sahtiyan kokulu develerin,
Ve geometrik gevişler getiriyorlardı,
Bildiğimize pek benzemiyordu burada sevda,
Bir kaç mil uzaklardan sarsak aciliyetleriyle,
Aşka dair yasak dava varakaları,
Ve idamlıkları taşımışlardı,
Yorgunlardı...
Biz de yorgunduk...
4/:
Bildiğimize benzemiyordu burada sevda.
Şu anda bulunduğumuz vahaysa,
Muhayyilemizin buz kırıp çimdiği yerdi.
Gevişine ara verip zamanla yemlenen anılar,
Bir sır veriyormuş gibi ledün ehline,
Yaklaştırıyordu başını İspanya Afrika'ya.
Karşı kıyıyıya,
Atlıyordu koynumuzdan bir münzevi sufi.
5/:
Doğrusu ya,
Bildiğimize benzemiyordu burada sevda,
Evet azize, diyordu bir papa,
Hem de umumi bir evin ellilik yosmasına.
Oysa belki de o mübarek bir candı,
Kişi kadri bilmez beş paralık Nasturyanlarca.
Ama İsis'e inananlardan değildik ki biz.
Vurulmuştuk adaletsiz bir avda,
Koyun koyuna ikimiz,
Bildiğimiz,
Hiç ama hiçbir öyküye benzemiyordu burada sevda.