01 İnce Belli Bardakla Verin Çayımı

1/:
Görmeyin beni rüyalarınızda...
Görmeyin beni efendiler...
***
Ne kavrayın ellerimi bayramlara hürmeten.
Tökezleyip ardınca düşe kalka koşmayın,
Yüreğimdeki çölde kurduğum dingin kervanın.
Canın, kanın ve gözyaşının,
Kara katranlar gibi kaynayan vadisinde,
Kanadı kırık güvercinleyin bile medet ummayın.
***
Ne elime dokunun,
Ne yüreğime bırakın ucu yanık umudunuzu,
Son seferde süreyim hıncımın temrenine,
Şifre şifre damıtıp simyanın gizemli belgelerinde,
Beynimin sırlı şırasını dökeyim çölümün enginine.
Getirmeyin benden kaçan güneş’i,
Gündüzüme bağlamayın ay’ımı
Yeter ki,
İnce belli bardaklarla verin çayımı.
2/:
Koymayın beni hayalinize...
Koymayın beni efendiler...
***
Aşkın tayfununda kalıp kahrolsam da sizinle,
Kasırgasında lahutî bir hülyanın yok olsam...
Mor ötesine geçen renkler çalsa irisimin yüzünü,
Alaimisema düşen yüzümü ne kavrayın,
Ne de arayın azgın sahralarda yitik izimi...
Takılıp ardınca,
Yüreğimden aşk ile uçurduğum,
Yüzü yırtık uçurtmamın kuyruğuna,
Yağmurun, çamurun ve karın,
Kara kazanlar gibi kaynayan anaforunda,
Yaralı serçeleyin bile sarmayın kan sızan kesiklerimi.
***
Ne dudaklarıma sürün merhem–i aşkı
Ne yüreğime türküler çizin Muharrem ertaş’ın fırçasıyla.
Tutmayın, bırakın uçsun bana küsen yıldızı,
Bileğime bağlamayın ay’ımı...
Yeter ki efendiler,
İnce belli bardaklarla verin çayımı...
3/:
İzin verin yüreğime,
İzin verin efendiler...
***
Düşlerime girmeyin sakın destursuz.
Kusursuz bir yol ki benim ki yalnız benim için kusursuz.
Bakın hayalim çöl çöl kokuyor bir atlantik hokkasında,
Türkülerimin ılgıt ılgıt akıyor kanı.
Öyle ki efendiler,
Buz ve ateşin birlikteliği işte.
Yani sakın görmeyin beni düşlerinizde.
Hayalinize komayın gagası benden olan kuşları.
***
Ne ayın ön yüzüdür size bırakacağım miras,
Defterime kırk bir kez yazdığım son mısra ne de.
Düşlerime düştüğüm not ne size ne de insanlığa yararlı.
Ne de kararlı güneşin sarmalayan dostluğu...
Bırakın gitsin bana vurgun dağları,
Zülfüme iliştirmeyin ay’ımı,
Yeter ki,
İnce belli bardaklarla verin çayımı.
4/:
Koymayın beni yörenize,
Koymayın beni efendiler...
***
Ne kendi mezarınıza gömün cesedime acıyıp.
Ne de suretimi taşıyın cüzdanlarınızın en ücra köşesinde.
Süslemeyin benimle yüzü solgun düğünlerinizi,
Gelinlerinizi kollayın aman Lusiferik şiirlerimden.
***
Tökezlesem bile ardınca,
Yüreğimde ördüğüm,
O yaman ve elleri okyanus ıslağı,
Kitaplarda kalan son kahraman sevdaların...
Yağmurun, dolunun ve zamansız karın,
Yutucu girdabındaki hâlden medet ummayın sakın.
Bırakın gitsin, bana yanık yaylaları,
Yani kırın destursuz kılıcımı derhal,
Koparın sahibine asi yayımı,
Yeter ki,
İnce belli bardaklarla verin çayımı...