01 Hazır mıyız Yüreğimizdeki Kaoslara?

1/:
Upuzun bir kadirbilmez etkidir yürekte dehrin gölgesi,
Ancak kendinden menkuldür aşkta saadet,
Ve her aydınlık resmin sarışın yansıması,
Her bir ciheti buğu bulanık bir yutuculuk bekler bakarsın,
Eğritilmiş yolların haritanın alt ucundaki serüvenini,
Düşüyorsa gölgesi ikindi ya da kuşluk üstünde hüznün,
Üstümüzdeki yükün ağırlığı ivmelenerek artar.
Ey insücin hazır olun yüreğinizdeki nükleik kaoslara...
Kanınızdaki katarlara umut buğdayları yükleyin,
Her yolculuk kazara uzayabilir pek uzaklara...
2/:
Varoşlarda uzanan kalp bulvarına, rağbet etmez kalabalıklar,
Ki onlar yoksul banliyö aşklarının kapılarına asılarak ölürler,
Gittikçe yaklaşan bir istasyondur oysa Ezrailin durağı,
Döşümüzde çınlayan kampana sesleri ise anılara aittir,
Bir hışırtı kanat kanada yaşam devşirir üzerimizden,
Düşünmeden edemem çöl gecelerinde ayın altında:
Katarlarda neden alfabe önem taşır?
Nedir bu açgözlü esintilerin zadegan kayalardan istedikleri?
***
Duruma el koymuşsa güneş bozgunda,
Ipılık sular keser seyr halindeki münafık buzulların önünü,
Düşüyorsa gölgesi ikindi ya da kuşluk üstünde hüznün,
Üstümüzdeki yükün ağırlığı ivmelenerek artar.
Nefisleri ve cesareti okşayan elin ayası hep aynı adresi saklar:
Ey insücin hazır olun yüreğinizdeki nükleik kaoslara...
Ve her ciheti buğu bulanık bir yutuculuk bekler bakarsın,
3/:
Tandırlara giden yön kandedir?
Gittikçe yaklaşan bir istasyondur Ezrail durağı,
Acıyı tarümar edip içe işleyen bir azgınlıktır zulüm,
Tombul bir çekirgenin kanat seslerini duyar yere uzanan,
Şükür ise hilale ısmarlanan bir dilim tahin helvasıdır,
Kim ki “ulaştık,” der son menzile,
Kendine eder zülumatın en bıçak kesmezini.
Düşüyorsa gölgesi ikindi ya da kuşluk üstünde hüznün,
Üstümüzdeki yükün ağırlığı ivmelenerek artar.
Ey insücin hazır olun yüreğinizdeki nükleik kaoslara...
4/:
Uzak bir menzile ise yolculuk,
Katarlarda neden alfabe önem taşır?
Nedir bu esintilerin kayalardan istedikleri?
Azık çantalarının şişkinliği ancak yük olur seyyahın omuzlarına,
Develerin kırkbayırı boşsa ancak o zaman pörsür cantomurcukları.
Bin yılın müdanası yoktur komşudan ateş alma işine,
Cidarını doldurduysa damar ateş ve zaman koyun koyuna sayılır.
Tenha bir metropolde sizi, bizi yani hepimizi bekleyen nedir?
Ey insücin hazır olun yüreğinizdeki nükleik kaoslara...