01 Haramiler Fazlalıkları Keserler

1/:
Bana kalsa Roma’ya hiç uğratmazdım develerimi.
Ama sana ulaşmayan yolların artığı kalır ancak heybede,
İşte o yolda keser haramiler fazlalıklarımı.
***
Yeni basmış iken ipek denklerini haramiler,
Annemin memesinden her ihtiyaç anımda süt akar,
Kengeri aşkın acılı sütü ağzımda iken şiir söylemem kolaylaşır,
Kına kızıllığında bir gurup başlar saçlarımın hüzünlü akşamında,
Bilekleri sahtiyan kolçaklı milyonlarca harami iner suya,
Bırakır ellerimi devecibaşı safraları atma kararını verince,
Bıraksalar da hecinciler, aşka dair fazlalıklar yok olmaz çukurlarda,
Akar kumların yüreğine terkedilmiş ter dereleri...
2/:
En yüksek gerilimdir şimdi alamaçlarda anılar,
Mecnunluğa soyunup çöllerde gezinen parmaklar,
Deve dikenlerinin kulağına fısıldar kırmızı lisanıyla aradığını.
Ortam uygunsa develeri bırakın gezinsinler tenha yollarda,
Belimizin bitimbaşı patlasın suru duyunca,
Gönül kaldırımı tenha duygular seyrangahıdır,
Bu ıssız demlerde olur ne olursa insanın yüreğinde yar üstüne,
Yalnızlığı yaşamışsa uzun zaman içinde yürek,
Bir değil bin volkana gebedir.
***
Tep tenha bir yolda umarsızlık ve de karanlık ikiz kardeştir,
Terkedilmiş istasyonlarda çığlık çığlığa tren hayaletleri geçer,
Makaslarda çılan kapak nedir? Kaderleri yazan katip bilir.
Ve kim açtı ise bunu, ancak onun emri ile kapanır mezar.
Bütün kilitleri açılmış bir kırk kapılar sarayıdır Ail babanın bahtı,
Bir çizgi gibidir çölde kurtuluşa uzanan geniş mekanlar,
Orta yerinden yırtılan zifirse gecenin çağrısıdır...