01 Hadramut Balıkları Şiiri - Ahmet Yozgat

a/:
Yürek yüreğe tutuşup kızlar,
Sevda kavuralım mı bakır dağlarda?
***
Bulut olsun cıgaranın dumanı kirvemiz doruklarda.
Döşeyip yamaçlara atlası minder misali,
Yürek yüreğe tutuşup kızlar,
Coğrafyayı yeni baştan kuralım.
***
Eşkin atlar...
Rahvan taylar be kızlar,
Dövsün tırnak tırnak toynağıyla,
Kan ve teke teri kokan sarayların damını.
Ayaklansın yetimler... öksüzler... dullar...
Pençesiyle yeniden çizsin ufukları azgın aslanlar.
Geçmişi sırf koşu olan güneş donsun bir anda,
Buz terlesin mavi bahçenin yıldızları,
Gökyüzünde yürek yüreğe horon tepsin,
Hadramut balıkları...
Saltanat halayıkları eğilsin,
Öpsün toynağımızı kızlar...
b/:
Uzanıp eline sevdası ziyan olan beglerin,
Ve toplayıp düşümüzde yuvarlanan kartoplarını,
Yürek yüreğe tutuşup kızlar,
Davamızı savuvralım mı bakır dağlarda? ...
***
Yuvarlansın heyelanı en olmadık zamanda,
Uçurumu bol olan aşklardan arta kalan sevdacıkların,
Heyula bir hasret olsun ardından koştuğumuz yiğit,
Dolsun yayvan çukuruna felsefenin,
Bıyığı bileğim kadar bir efe dizlerini vurarak göbeğimize,
Yelemizi okşasın yerli denizlerin kaçkın lodosu,
Mağrur mavzerler çıksın kınından,
Ve patlamadan girmesin yuvasına...
***
Ve eşkin tabancalar...
Dövsün hırçın fişengiyle,
Kan ve erkeç teri tüten sultanların şanını.
Doğrulsun şakağımızdaki kızıl gözlü masal devi,
Kurutsun kanını zulmün.
***
Sular donsun ağustosun baş köşesinde.
Buz ağlasın temmuz ile haziranın arası be kızlar,
Gökyüzünde halay çeksin yıldızlar,
Yeryüzünde lorkeye dursun Hadramut balıkları...
Saltanat halayıkları eğilsin önümüzde,
Öpsünler atlarımızın terli sağrısını
Ve tozlu toynaklarını...