01 Geceden Öc Alır Işık Sabah Olunca

1/:
Bir
Mecnun
türkü
çığırır ya
dağlarda
azdığında... Ey Leyla...
Kurtlara ve çakallara davet sayılır tenhada türkü.
2/:
Aşkı
bulmak
için
türkülere
binilir... Ey Leyla...
Oysa türküye binen en olmadık zamanda iner.
3/:
Zamanın
derunundaki
adam
izini
sürer
gerçek
yaşamın... Ey Leyla...
Ama bir bulana rastlanmaz tarihin hiçbir yerinde.
4/:
Zaman
bocurgat
olur
zilletin
yitirildiği
kuyuların
dibinde... Ey Leyla...
Yorulur ve ancak çıkrığın keten ipini büker.
5/:
Kefiyelerin
ucunun
ıslanması
aşkta
bir
temel
konudur
aslında... Ey Leyla...
Okuyan ağlar ve iç odaya kaçar alel acele...
6/:
Gözyaşı
ve
kefiye... Ey Leyla...
Ne diye zifafdadır zordur anlamak oysa.
7/:
Sevdanın
ve
yaşamın
kök
hücresi
ezeli
bir
sırdır
bilinmez... Ey Leyla...
Genetik bir güler, bir asar şifreli yüzünü.
8/:
Aşk
darılır
ışığın
erbabına,
döner
karanlık
içini... Ey Leyla...
Gölgeler kaçar sahtekarlar yurduna.
9/:
Aşk
erbabını
koynunda
yıldırımlar
saklı
kurak
yağmurlar
vurur
Kalahariçölünde... Ey Leyla...
Ancak gözyaşıyla doldurlur damlaların içi.
10/:
Sevgili,
upuzak
bir
Ahmetistanda
coğrafi
bir
ışıktır... Ey Leyla...
Kılavuz olur çağırdığı adama uzak da olsa...
11/:
Sevdalı
şakaklarda
kurulu
yurtlar
yıldıza
keser
haritada... Ey Leyla...
Kan ve ter yürür ışığın fidelerine...
12/:
Tüm
yürekler
yüz
çevirir
terkedilende
sabaha
küser... Ey Leyla...
Güneşin ve ışığın umurunda değildir oysa hiçbir şey...
13/:
Arkada
hüznün
kızkardeşi
kahırgam
gecelerin
sönük
gözleri
yanar... Ey Leyla...
Geceden öcünü alır güneş sabah olunca.