01 Erzurum Sabahlarının Ayazındadır Aşk

1/:
Allahüekber,
Bir Erzulum'da, apak Pandökenin önüsıra,
Hasıra sarınır yatar yüreği vurgun her Dadaş alaca odasında,
Ulu ortasında ısırgan ayazın, kör karın ve Allahüekber'in...
Ben ki varım ayazında Erzurum sabahlarının...
Ve buradayım alfabede ilk harf misali lisana hakim,
Adım A ile başlar, büyük bir kurşunkalem ucunda belli belirli,
Ama sürmez ne yazık ki Şe ve Ke diye ünsüz alemde...
Avucunda Allahüekber'in, bir esmer benizli oğlan,
Yapayalnız takılırım askıda gömlek gibi,
Dadaşça ıslıklı arsız ayazların korkızıl ateş çengeline...
Ta aşağılarda ağarır gözü Palan dağının...
***
Ömürdür işte
Başlar bir Allahüekber nidasıyla başlar dağlarda,
Her gün dönümünde yengeçlerce ısırılır ağustos sıcakları,
“Erzulum” mazlumları. oğlaklar gibi meler vurgunda,
Uykusunda ıslık çalar Allahüekber!
Eğer buysa başı büyük "A" Palan dağında,
Hiçbir sevda hitam bulmaz ölümden önce...
2/:
Hani varmış ya o yaz,
O ki bir kınalı parmaktır Palandöken’de ayaz,
Bu belki sonuncusudur kış aylarının der Dadaş,
Sarmaş dolaş Palan ayazıyla her yeni ayda,
Belki sonuncusudur aşkların ancak ayların asla,
Sarsıla sarsıla iner palanbıyıklı kar yamaçtan yüreklere,
Evlere ağıt düşer, şakaklara ak pürçek,
Alnına bora ekerek Palan,
Yalan, bir kıtlama uzağındadır gecenin ve aşkın,
Taşkın bir çığ kopar ardından Allahüekber!
Bir daha mı?
Ateş yurdu yürekler uğramaz ayazın diyarına,
Çok uzaklardan gelen o tren tetikler soğuk demirlerin sıcak yüreklerini,
Nedendir yazgıların beyazının eziyeti biz çocuklara?
Hiçbir sevda hitam bulmaz ölümden önce...
***
Kapıları çalar palanı eteğine düşende bahar,
Bir har yalar damağını Palan'ın,
Dağların saçlarına ak konmuş bir güvercin,
Yürekleri ise kırmızıya çalan akşamlar iner Erzuluma,
Ne dağ, ne de yamaç, ne Allahuekber...
Sadece kalpler ayazda çatlar ancak hacmine sığmayarak,
Aşk istasyonunun saçaklarından kan kırmızı temrenler sarkar,
Ağırnas anıların miadı esmer buzların mavi gözünde dolar,
Her şey tamamsa Palan dağında; kar, buz ve temren ucu...
İnmişse çığın davası yaşam üstüne,
Palanın etek altında ateş ve aşk eksik demektir,
Çünkü hiçbir sevda hitam bulmaz ölümden önce...
Böyle söyleyince bir hoş olur yamaç,
İnanç, kar gibi beyaz, buz gibi çelik...
Sadece bir geceliktir Palan'da aşksız kalmak,
Ve ateşten uzak bir inat misali...
***