01 Doru Dağdaki Gemiye Şiir

1/:
Yemekse aslolan,
Kendi doğurduğun elemlerini...
Ve zaferlerle taçlanan başını a yar
Uzat ellerini... Yeşil koynuma.
Dağlara ta doru dağlara...
Sevda ile kolkola.
***
Denizimin bulutlu bereketini
Bula... Durmadan çalkalanan sefinesinde
Yürekleri sağır, taşlaşmış korsanların
İçip... Bileklerinden sızan kutsi borcunu
Dayanıp sırtını küpeşteye
Ve göyaşına bulanmış yelkene sinip
Dağlara… Ta doru dağlara.
Özlem ile kolkola.
2/:
Dilberî denizlerin tek cömert eli
Okşuyor bak rüzgardaki yelemi anam gibi.
Bildik yağmurlar dağlıyor işte
Geceleyin göllerin gizemli ürpertisini.
Gör ey gözüm! Duy beynim! ...
Sirenler adımı haykırmada tuzlu sularda
Geciken düğününe deniz kızının
Hayıflanan kan yağıyor hediye
Tuz banıyor şiirim... Kalbinin bozkırlarına
Ve sunuyor altıgen tas içre
Afrodizyak ve müsekkin şerbet ekvator sıcağında
Teslim olan davaların kırık kargılı süvarisine.
Son zamanda dağlara ta dağlara…
Ölüm ile kolkola...
Dilberî suların tek cömert eli
Dağlarımı yalnız koma ne olur?
Aşkıma acıkmış denizlerine ula! ...