01 Dikenli Tellim, Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Ey sevdanın bağrı dikenli teli,
Dola beni de cana canana...
***
Hüzne konan bir kelebek gibi bu akşam,
Üstü canla cilalanmış hür saatlerde.
Çıkar beni zorla şimalime kurduğun kıl çadırlardan,
Kırılsın dayandığım ortadireğim,
Ve en berk yerinden çatlasın kibir.
Ne efsun,
Ne sihir,
Ne de Babil elinde Harut’la Marut...
Aşka düçar olsun naif yüreğim...
***
Yazgımın ipeksi kaleminin asi surları,
Düşsün bir bir çekişen cana.
Ey sevdanın bağrı pıtraklı eli,
Bu gece bula beni de cana canana...
2/:
Ey sevdanın dikenli teli,
Bağla beni de o kumdan doğan kervana.
***
Zümrüti cennetin sekizinci ve en dar kapısında,
Bir günahsız gelin gibi sebepsiz gibi durup,
Sevincimi ateşlere üfüren hasret ile yoğrulmuş gece...
Kısılıp makasların ısırgan öfkesine,
Ve uzun ve ölümcül izbelerde kudurup,
Karanlık dalgalı denizleri yara yara tükensin
Gayyalarda tecrit olsun boyumu aşan dünyam.
***
Ya da...
Bırak su bassın tüm kıtalarımı,
Koyver yıldızların yalazlarını akışkan kana,
Sevdanın dikenli teli,
Bağla beni de ölüleri dirilten İsavarî o ilkbahara.