Derviş inzivaya çekilmiş, bir kenarda tefekkür ederken;
Kurtulmuş fani dünyanın bütün endişe ve kederinden.
Farkına bile varmamış ülkenin kralı yanından geçerken,
Onun bu ilgisizliği karşısında deliye döner öfkesinden:
“Yamalı cübbeleriyle dervişler hayvandan farksızdır.”, der.
Vezir yanına yaklaşır ve sorguya çeker; birkaç sual eder:
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de