1/:
“Öl,” dedim eski alışkanlıklarıma,
Uzatıp sevdamı döşümün namlusundan...
Ölmedim ancak yitirdim hüsbanını değirmenimin,
Yüreğimin altın kılfını kaybettim.
İşte bundandır mecnunluğum atam yutan çöllerde,
Ve buna sebep kayalardaki balyoz seslerinin,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta