01 Can Eşiği Cehennem Şiiri - Ahmet Yozgat

1/:
Yanar pişer ve ah eder,
Ah ya, can eşiği cehennemde…
Bitmez tükenmez bir gece nerede?
Hani ya yar? diye sorar ya sabahı,
Asla unutmam o ahı…
*
O ses mi ne?
Ne mi uluyan ey ulu hakan?
Gönülde patlayan sevda volkanıdır desem inanır mısın?
Dağların damar cidarını yalayan lavlardır ya da…
Beynimi zorlayan litrelerce kandır kına kızıllığında,
Hınzırlığında boğulan domuz arzusu ya da..
Yanar pişer ve ah eder ya kişi,
Her dikişi bir başka iplikle yapılan yama,
Nasıl, iğreti bir iğne ile saplanırsa cana,
İşte öylesine kapkaranlık ulu hakanım,
Ah ya, can eşiği cehennemde,
Ben ki, kor alevi tutamam ellerimde,
Bu nedenle boş versene Vildanı…
Hatırla anı,
Mercidabıkta belleyeni ananı...
Ah ya!
Al sana bir kaya daha...
2/:
O ses mi ne?
Ne mi, zatını ululayan ey yüce hakan?
Göğüs kafesinde bir azgın arslandır alaz,
Belki can pazarında satılık som andır desem,
Aşkın yemi dudak tuzu, sanılır ya acem elinde,
Ve ışkın suyu dil şerbettir, kaseyi fafur içinde artakalan.
Yalan da olsa hani ya...
Ah ya!
(Acıttı mı yaranı?)
*
Diyorum ki ey ulu hakan,
Otursam şimdi, Taç Mahalin merdiven küpeştesine,
Ellerimi divit yapıp yüreğime batırsam,
Tutup taşısam yanıbaşına bahri ummanı,
Tuzlu sulardan dem-i tuğyan içsem ey ulu hakan,
İnadına iştahlı, inadına kanara,
Hani insan ırgatlık tarlasında yanar ya...
Hah işte öylesine iştahın zirvesine at binip,
Ya da hep içsem ebedil ebed bir dileği ahiri,
Zahiri geçip batına dalsam kor ocakta ham kılıç misali…
O dem ne olur, bakar mısını ey ulu hakan?
Acılı ve sancılı mavi haritada yüğrük deve kervanı şaşar,
Yolcular uğuldaşır,
kayalar kağşar doruklardan ebabil yuvalarına,
Ey deveci, şaşma be zamanın yontucusu,
Bil ki, sana dırahşan tacının aydınlığı gösterir yolu,
Dolu vız, yağmurlar tırıs gelir; yürü breh.
Yıldızlar yürüdükçe bana boyutlar arası geçirgen perde,
Sana, Romaya ulaşamayan can siper yolların bulaşığı kalır.
Her bulaşıkta bir yabanıl duygu günahı,
Ve usulcalı aşka rastlarım ayak ucumda,
Avucumda son üzüm tanesinin iki damla şırası,
Şurası Vildan yurdu da,
Ya burası nere a ulu hakan?
Dur ve dinlen, kendini dinle...
İşte, orada takılır yürek bir ebabil kuyruğuna,
Yanar, pişer ve ah eder damar damar salimen aşkla,
Ah ya, ey ulu hakan!
O zaman can eşiği, cehennemde kavrulur masallar,
Tasalar tortu yapar, İçemem, sağ ol.
Asalar yol boyu nokta nokta iz…
Geçerim; yel gibi, tırıs tırısa...
Terkimde bir ulu hakan olursa
*