1/:
Karaca bir oğlandan işitmiştim:
“Gönüldür,
Bazen deli,
Arada bir durgun sulara döner”miş.
Ve kuşlar gibi kafesinin kapısını açık bırakmaya gelmezmiş,
Göğsümüzde sakladığımız ürkek kalbimizin,
Sesimizin yanıklığı bundanmış...
2/:
Karaca bir oğlandan işitmiştim:
“Eğilmezmiş bin bir su verilmiş çelik,”
De...
Bükülürmüş yaşam, yemişse vurgun,
Olgun bir meyve gibi dibine çürüyerek düşermiş...
***
Sen ki özgürlüğü buldun sayarsın kendini ey Leyli,
Ayrılığın dayanılmaz ekşisini tadınca.
Oysa odur ki hürriyet Leyla,
Dönersin,
Ve uğruna kurulan,
Masif çelik kapılı saraylara girersin,
Gönlünce gönüllüce...
3/:
Bilge ve karaca bir oğlandan işitmiştim ki,
Bu böyle...
Kayıt Tarihi : 19.6.2006 13:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Yozgat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/19/01-bin-bir-su-verilmis-celik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!